یادگیری طبیعی، مطالعه‌ای بر مبنای مشاهدۀ رفتار کودکان در مدرسۀ طبیعت کاوی‌کنج مشهد

فرصتهای کودکان برای داشتن تجربۀ آزاد و مستقل (پیش‌نیاز اصلی یادگیری طبیعی) در فضاهای باز محیطهای شهری کاهش یافته است. پژوهشهای پیشین بر نقش ادراک والدین از ایمنی صحه نهاده‌اند. از سوی دیگر، شهرهای بزرگ شاهد جدایی بی‌سابقه‌ای از عناصر و فرایندهای طبیعی بوده‌اند. ویلسون باور دارد که ما تمایل ذاتی به نزدیکی به چیزهای طبیعی داریم. نیاز به دانش عینی دقیق‌تر دربارۀ رفتار فضایی کودکان در فضاهای باز نسبتاً طبیعی هست تا در برنامه‌ریزی سکونتگاهها به کار گیریم. در این مطالعه، رفتار کودکان 3 تا 12 ساله در مدرسۀ طبیعت کاوی‌کنج (مرکز مراقبت از کودکان با فضای عمدتاً باز و حال و هوای طبیعی/روستایی) «نگاشت» شد، و نتایج نگاشت با مصاحبه‌هایی با مراقبان کودکان تکمیل شد. مشاهدات ما الگوهایی از رفتارهای کودکان را بر مبنای سن آنها آشکار می‌کند؛ در حالیکه مصاحبه‌ها نشان‌دهندۀ آن است که «تخیل» رانۀ اصلی انتخابها و حرکات فضایی کودکان در این سنین است. ما بحث می‌کنیم که حق کودکان به فضاهای روزمرۀ آنها باید بر مبنای ضرباهنگ‌های طبیعی آنها به رسمیت شناخته شود.